Κύριε Πρετεντέρη κάνετε λάθος!

(Αφορά αυτό: http://www.e-magazino.gr/index.php/eidiseis/apopseis/o-g.-pretenteris-stolise%CE%84%CE%84-gia-ta-kala-ton-mathiti-me-ti-mountza.html )

Όλοι είδαμε τη φωτογραφία του μαθητή που -ενώ παρελαύνει- σηκώνει το χέρι του και μουτζώνει τους επισήμους. Σύμφωνα με εσάς κύριε Πρετεντέρη, το παιδί δεν πήρε μόνο του αυτήν την απόφαση, αλλά ότι οι γονείς και οι δάσκαλοι του "το πήραν όμηρο απέναντι στην κοινωνία", δηλαδή το "ανάγκασαν" να μουτζώσει, "πυροβολώντας" το καθημερινά με τα βάσανα, τα παράπονα και τις στενοχώριες τους.

Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Δεχόμαστε, ότι σχεδόν όλες οι οικογένειες της χώρας μας αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα σήμερα, τα οποία έχουν άμεσο αντίκτυπο και στις ζωές των παιδιών τους (και εγώ 15 χρονών είμαι και ξέρω). Δεχόμαστε επίσης, πως σχεδόν όλες οι οικογένειες της χώρας μας έχουν πρόβλημα με την παρούσα κυβέρνηση και την "κοινοβουλευτική δικτατορία" που έχει επιβάλει.

Και τα δύο θέματα, συζητιούνται καθημερινά στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στα σχολεία, στα σπίτια και οπουδήποτε αλλού πάτε. Είναι κάτι εντυπωσιακό. Ακόμα και οι περιπτεράδες συζητάνε με τους πελάτες τους για το ΠαΣοΚ και την εξωφρενικά αποτυχημένη πολιτική του.

Ε, δεν μπορεί, ένα παιδί ΣΙΓΟΥΡΑ θα έχει ακούσει πολλές απόψεις και πολλές διαμαρτυρίες και θα έχει σχηματίσει μία αρνητική εικόνα. Άμα δε, είναι και ενεργός πολίτης, θα έχει και ισχυρή προσωπική άποψη.

 Έτσι, ο συγκεκριμένος μαθητής, θέλησε να δείξει την απέχθειά του προς τους κυβερνώντες με κάτι ακραίο αλλά αποτελεσματικό, αφού το μύνημά του διαδίδεται παντού. Με μία μούντζα.

Προσωπικά τον δικαιολογώ απολύτως αφού επίσημοι έφαγαν μία μόνο μούντζα ενώ εμείς τρώμε δεκάδες.

"Μούντζες" τρώμε καθημερινά όταν βλέπουμε μία κυβέρνηση με μηδενική κοινωνική αποδοχή να αποφασίζει για τις ζωές μας.
"Μούντζες" τρώμε όταν οι γονείς μας καλούνται να πληρώσουν υπερδιπλάσιους φόρους λαμβάνοντας το μισό μισθό.
"Μούντζες" τρώμε όταν γυρνώντας σπίτι, βλέπουμε την οικογένειά μας κουρασμένη, απεγνωσμένη, απογοητευμένη και προβληματισμένη, μη ξέροντας πως θα τα βγάλει πέρα τον επόμενο μήνα.
"Μούντζες" τρώμε όταν ξεκινάμε το σχολείο χωρίς βιβλία, γνωρίζοντας ότι αυτά θα έρθουν σε 1.5 μήνα. Όταν δε πηγαίνουμε να διαμαρτυρηθούμε γι' αυτό, εκτός από μούντζες τρώμε και ξύλο.

Πιστεύω πως δεν έχει νόημα να καταγράψω όλα τα προβλήματα της σημερινής κοινωνίας. Όλοι τα ξέρουμε πάνω-κάτω.

Ας περάσουμε όμως σε ένα άλλο θέμα. Είπατε πως οι διαμαρτυρίες των πολιτών την 28 Οκτωβρίου "εξευτέλισαν" την ημέρα και τη γιορτή. Αν δεν κάνω λάθος, εκείνη την ημέρα γιορτάζουμε το ΟΧΙ που είπαμε στους Ιταλούς. Θεωρείτε φυσιολογικό, δύο μέρες πριν, ο πρωθυπουργός της χώρας μας να υπέγραφε την παραχώρηση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας; Προφανώς και ΟΧΙ.

Αυτό είπαν και οι πολίτες την ημέρα της παρέλασης, αποκαθιστώντας το πραγματικό νόημα της γιορτής και αποδεικνύοντας περίτρανα πως δε σκοπεύουν να αφήσουν μία ομάδα 40-50 ατόμων να πουλήσει τις ζωές τους και τη χώρα τους.

Τέλος, είπατε πως ο μαθητής αυτός "θα γυρίσει να μουτζώσει πρώτα εκείνους που τον έβαλαν προχθές να μουτζώσει." Διαφωνώ. Εμείς οι υπόλοιποι, θα γυρίσουμε να μουτζώσουμε τον εαυτό μας που δε μουτζώσαμε προχθές αυτούς που μας μουτζώνουν καθημερινά.

Clown.

(Προφανώς και οι διαμαρτυρίες των πολιτών δε στόχευαν τους παλιούς στρατιώτες αλλά τους πολιτικούς.)