4 λόγοι να μισείς τους γείτονες.

της Πόπης

 1.      Τρίτη πρωί, και ενώ ήλπιζα πως σήμερα θα κατάφερνα να κοιμηθώ λίγες ώρες παραπάνω επειδή δεν γράφω, 7:30 είχα πεταχτεί –στην κυριολεξία- από το κρεβάτι! Του γείτονα βλέπετε του κάυλωσε να φτιάξει ασανσέρ!! Ο παππούς στα 65 του συνειδητοποίησε πως δεν μπορεί να ανέβει τις σκάλες. Ε, και επειδή δεν είχε που να ξοδέψει τα λεφτά του, είπε να φτιάξει ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ -παρακαλώ- ασανσέρ. Για να πηγαίνει σπίτι του τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του. Που ο μοναδικός λόγος για να βγαίνει από αυτό, είναι για να πηγαίνει στο νοσοκομείο και άντε μέχρι το νεκροταφείο να δει κανά φίλο του…

2.      Σάββατο βράδυ και ενώ είχα αποφασίσει να μείνω μέσα να δω καμία ταινία, να μορφωθώ ρε παιδί μου, γύρω στις 10 αρχίζει να δονείται όλο το σπίτι. Πετάγομαι από τον καναπέ, έντρομη να δω τι συμβαίνει. Ξαφνικά συνειδητοποιώ πως αυτός ο ενοχλητικός ήχος που ακούω, είναι μπιτάκια από την διπλανή πολυκατοικία (όχι φυσικά αυτή του παππού). Για το υπόλοιπο βράδυ, όχι ταινία δεν κατάφερα να δω, αλλά έμεινα ξύπνια και μέχρι τις 4 που τέλειωσε το πάρτυ..

3.      Τις προάλλες είπα να διαβάσω για αλλαγή στο μπαλκόνι. Με τόση ζέστη μέσα στο σπίτι ένιωθα σαν κοτόπουλο στο φούρνο. Μέγα λάθος! Διότι την στιγμή που βγήκα έξω, η γειτόννησα άπλωνε μπουγάδα μιλώντας στο τηλέφωνο. Αντί για την ιστορία, έμαθα απ' έξω τα καλοκαιρινά της ψώνια, ενημερώθηκα για τα προσωπικά των συναδέλφων της και φυσικά για τα ενδοοικογενειακά της προβλήματα. Τελικά αφού κατάφερε να μου πάρει το κεφάλι, αποφάσισα να γίνω ψητό κοτόπουλο. 

4.      Στις αρχές της χρονιάς, και ενώ τρώγαμε οικογενειακά μεσημεριανό, ακούσαμε φωνές. Βγήκαμε λοιπόν στη βεράντα και είδαμε τον γείτονα (αυτός είναι ο παππούς που μένει από την άλλη πλευρά) να τσακώνεται με την γιαγιά μου (η οποία μένει στην πολυκατοικία μας). Μετά από λίγες μέρες έμαθα πως τον γείτονα τον ενοχλούσαν τα δέντρα μας που πέφτανε λέει στην αυλή του και τη λερώνανε. Απαιτούσε να τα κόψουμε. Άρχισε να φωνάζει την γιαγιά κολώγρια και άλλα λοιπά και έτσι αποφασίσαμε να του κάνουμε την χάρη- για να μας αφήσει στην ησυχία μας. Οι τύψεις μας κυνηγάνε ακόμα, αφού και οικολογική καταστροφή ήτανε, και ο παππούς πέθανε.

Eurovision: Ένα πανηγύρι "πολυτελείας"

του Αλέκου Παπ.
Χθες όπως όλοι γνωρίζουμε έλαβε χώρα στη γη του πυρός, το Αζερμπαιτζάν και συγκεκριμένα στο Μπακού, ο ετήσιος "διαγωνισμός τραγουδιού", η Eurovision και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί μόνο διαγωνιμός τραγουδιών δεν ήτανε.
   Επί περίπου μιάμισι ώρες παρακολουθήσαμε  μία από τις χειρότερες(κατά τη γνώμη μου, πάντα) γιουροβίζιον όλων των εποχών. Οι προσπάθειες μου να εντοπίσω ένα τουλάχιστον καλό τραγούδι ήταν άκαρπες. Το μόνο που εντόπισα ήταν βλακεία και κιτσαριό.
  Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Οι παρουσιαστές λοιπόν δεν μπόρεσαν να ανταπελξέθουν στις ανάγκες του σόου. Ήταν κρύοι και στημμένοι χωρίς κανένα ίχνος χιούμορ και περιοριζόμενοι μόνο στα βασικά. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο πρώην νικητής της γιουροβίζιον, ο οποίος παρουσίασε μαζί με άλλες δύο γυναίκες. Ήταν ο πιό κορδωμένος και στημμένος από όλους με ένα ψεύτικο χαμόγελο που έκανε μπάμ, ένω παράλληλα φαινόταν ότι είχε μάθει τα λόγια του απέξω.

  Φυσικά από το στόχαστρο μου δε θα μπορούσαν να λείψουν και τα τραγικά τραγούδια που ακούσαμε. Και δεν ήταν λίγα. Ήταν σχεδόν όλα. Άπο πού να αρχίσεις και από πού να τελειώσεις; Οι Τούρκοι με το καραβάκι τους, η Σουηδία(που κέρδισε κιόλας) με την τραγουδίστρια ξωτικό, οι τρελοί δίδυμοι Ιρλανδοί, οι σούπερ και αξιολάτρευτες Ρώσες γιαγιάδες με το ξεσηκωτικό τραγούδι τους(πήραν τη 2η θέση), η Αλβανή τραγουδίστρια με την καρέκλα στην πλάτη και το φίδι στα μαλλιά είναι μερικά από τα τραγικά τραγούδια που ακούσαμε και κάηκαν όλα σχέδον τα εγκεφαλικά μας κύτταρα.

  Η Κύπρος παράλληλα με την πολλά υποσχόμενη τραγουδίστρια, Ήβη Αδάμου και το πιασάρικο και γιουροβιζιονίστικο τραγουδάκι της δεν κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις και πήγε χειρότερα από ό,τι περιμέναμε(16η θέση). Εμείς τώρα.... Υποθέτω ότι αντί να στοιχηματίσουμε στο τραγούδι και στη σκηνική μας παρουσία υπερβασιστήκαμε στη προβολή του εσώρουχου της Ελευθερίας Ελευθερίου. Το μίνι φόρεμα έκανε ευκολότερη την πρόσβαση των ανδρικών ματιών στο εσώρουχο της, που δε δίστασε να το δείξει με τα ανεβοκατεβάσματα των ποδιών της.

   Βέβαια δεν πέρασαν απαρατήρητες και  οι ψηφοφορίες των κρατών. Οι Σκανδιναβοί φήφισαν ο ένας τον άλλον, η Τουρκία το Αζερμπαιτζάν και το Αζαρμπαιτζαν την Τουρκία,  εμείς την Κύπρο και η Κύπρος εμάς και πάει λέγοντας. Μοναδικό κριτήριο οι συμμαχίες των χωρών και όχι το τραγούδι και η μουσική.

  Τέλος πάντων ένα θετικό έχει η γιουροβίζιον. Ποιό; Τουλάχιστον θα αποτελεί ανεξάντλητη πηγή θεμάτων για τους εθνικούς μας κουτσομπόληδες και τις εκπομπές τους. Ας ελπίζουμε λοιπόν ότι στο μέλλον αυτό το χαμηλής ποιότητας πανηγυράκι θα εξελιχθει σε ένα αξιόλογο μουσικό διαγωνισμό. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, έτσι δεν είναι;

 Party for everybody!

Saw "Saw".

του Ψηλόκαρδου Ντενεκέ






Δεν ξέρετε πόσο χαίρομαι που τελείωσε εκείνη η εμετική σειρά ταινιών του κώλου που λεγόταν "Saw" και επιτέλους έφυγε και από τη μόδα. Μα στη μόδα αυτό;

ΑΥΤΟ;;;;

Εντάξει, ας μην είμαστε άδικοι. Η πρώτη ταινία ήταν καλή. Για την ακρίβεια, αν την συγκρίνουμε με τις υπόλοιπες, είναι αριστούργημα. Ε, ο σκηνοθέτης της, James Wan, έχει κάποιου είδους ταλέντο στις ταινίες τρόμου --βλ. Dead silence, Insidious.

Αλλά η ευρηματικότητα της πρώτης ταινίας ήταν που έκανε τις υπόλοιπες ΤΟΣΟ κακές. Γιατί κατέστρεψαν ολοσχερώς κάτι που ξεκίνησε με καλές προθέσεις και έμπνευση.

Το κακό έγινε από το Saw II κι έπειτα και, για να ακριβολογούμε, από τη στιγμή που ανέλαβε τη σκηνοθεσία ο Ντάρεν Λυν Μπούσμαν,  αυτός εδώ ο κύριος:

Τι κοιτάς μωρέ μαλάκα;

Οι τρεις συνέχειες του πρώτου Saw θα μπορούσαν ίσως να ήταν λίγο καλύτερες, αν είχαν λίγο τρόμο ή έστω λίγη αγωνία ή έστω λίγο ενδιαφέρον τέλος πάντων!!!

Μα αυτός ο τύπος κατάφερε,  αντί να σε καθηλώσει, να σε κάνει να βαρεθείς (ναι! Να ΒΑΡΕΘΕΙΣ! Κατόρθωμα;) μέχρι αηδίας --Πολύ αηδίας παρεμπιπτόντως..

Και επειδή έκανε την έξυπνη δημιουργία του James Wan να μοιάζει με άλλη μία κουράδα από τα δικά του σκατά, o Μπούσμαν θα έπρεπε (αφού τα φάει πρώτα) να μπει στην φυλακή και να μείνει εκεί μέχρι να καταλάβει τι πήγε κι έκανε και μετά, αφού βγει, να τον κλείσουν και σε κανα ψυχιατρείο για να στρώσει.

Αλλά, ξέρετε τι; Εκεί θα υπάρχουν κάμερες και ο Μπούσμαν θα πρέπει να βρίσκεται κάπου που να μην έχει καμία απολύτως πρόσβαση σε κάμερες και λοιπά εργαλεία που χρησιμοποιεί για τα εγκλήματά του.

Οπότε ψηφίζω να εξοριστεί σε κανά μακρινό ανεξερεύνητο νησί που θα κάνει παρέα με τους πρωτόγονους ιθαγενείς --ή καλύτερα ακόμα, θα τον φάνε.

Βέβαια, να δείτε που κι εκεί θα σκάσει μύτη κανά κινηματογραφικό συνεργείο που θα γυρίζει ντοκιμαντέρ για τους ντόπιους ή το πεντακοσιοστό τριακοστό πέμπτο ριμέικ του Κινγκ Κονγκ.

Οπότε αφήστε, λέω απλά να τον κλειδώσουμε σε ένα δωμάτιο μονοψήφιου αριθμού τετραγωνικών, μαζί με τον άλλον τον Τζόελ Σουμάχερ της ιεροσυλίας Batman & Robin.

Ευτυχώς που υπάρχει και ο κλόουν....

του Αλέκου Παπ.

Αγαπητοί αναγνώστες της πλατείας στο προηγούμενο άρθρο μου έχει γίνει ένα λάθος. Ο "έξυπνος" ο κλόουν μου άλλαξε το βίντεο, που είχα βάλει, επείδη μου είπε ότι το έβαλα λάθως(ήταν φωτογραφία είπε και όχι βίντεο). Το αντικατέστησε και έβαλε αυτή τη βλακεία, γι αυτό οι στίχοι κάτω είναι άκυροι. Τώρα βάζω το σωστό. Απολαύστε το λοιπόν.

Τον έφαγε η κρίση....

του Αλέκου παπ.


Άρχισαν και επίσημα οι εξετάσεις. Τώρα λοιπόν που δεν έχουμε σχολείο είπα να δω λίγη τηλεόραση. Δεν είμαι σίγουρος βέβαια αν μου βγήκε σε καλό. Μετά από ένα σύντομο ζάπινγκ το μάτι μου έπεσε στην εκπομπή της Ελένης  Μενεγάκη "Ελένη". Ωραία λέω ευκαιρία να δω καμιά συνταγή, πεινάω κιόλας. Έλα όμως που είχε τελειώσει η στήλη της μαγειρικής. Έφτασε η ώρα των.... καλεσμένων(!!!). Καλεσμένος, λοιπόν ήταν ο Λευτέρης Πανταζής. Αφου τέλειωσε η συζήτηση που κάνανε περί ανέμων και υδάτων καθώς και γιά τους παλιούς καλούς καιρούς, περάσαμε στο μουσικό κομμάτι της εκπομπής. Τραγούδια από τα παλιά ξύπνησαν αναμνήσεις στην "Ωραία Ελένη" όπως την αποκαλλούν, η οποία της τα σιγοτραγουδούσε εμφανώς συγκινημένη. Τέλειωσαν και τα παλιά τραγούδια και ήρθε η ώρα των καινούριων. Ναι ο Λευτέρης Πανταζής έβγαλε καινούργιο τραγούδι με τον....... "ράπερ" Καίσαρα, ένα νέο παίδι. Ωχ, λέω καινούργιο τραγούδι γιά  τον Πανταζή, ας το ακούσω.

Έλα και πάμε, μαζί τα σπάμε,

ξύλα πετάμε

ως τον ουρανό.

Έλα και δως μου

αγάπη φως μου,

όνειρο γίνε καλοκαιρινό.

Τι λέτε; Τον έφαγε η κρίση, ε; Κρίμα....

Επ! Τσέκαρε εδώ!

του Ψηλόκαρδου Ντενεκέ

Σου κέντρισα το ενδιαφέρον επειδή έβαλα τη μάσκα των Ανώνυμων, ε;


ΠΑΠΑΡΑ.






ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΣΚΑ Η ΜΑΣΚΑ ΤΩΝ ΑΝΩΝΥΜΩΝ!!!





Είναι η μάσκα του V από την ταινία V for Vendetta που βασίστηκε στο κόμικ V for Vendetta του Άλαν Μουρ, που πήρε τη φυσιογνωμία της μάσκας από τον Guy Fawkes --μάθε πρώτα ποιος είναι αυτός και μετά έλα και ξαναπές μου ότι αυτή είναι η μάσκα των Ανώνυμων.




Και ΨΟΦΑ.




Υ.Γ.: Α, και  εσύ που ξέρεις την ταινία V for Vendetta και την έχεις δει επειδή ξαφνικά φέτος έγινε της μόδας και την άκουγες από όλους τους και καλά ψαγμένους φίλους σου και κάθε φορά που βλέπεις τη μάσκα νομίζεις ότι αν αναφέρεις από ποια ταινία είναι θα το παίξεις ψαγμένος, ξέρεις κάτι;
ΨΟΦΑ ΚΙ ΕΣΥ.

Φασισταριό και τ' αρχίδια μου τα δυο (Guest star)

ενός Αναγνώστη

Η ιστοριούλα μου ξεκινά σήμερα το μεσημέρι, την ώρα που ήμουν στο λεωφορείο στο κέντρο. 

Ξαφνικά εκεί που κάθομαι μπαίνει μέσα ένας καημένος αλλοδαπός που κατά πάσα πιθανότητα πήγαινε στην δουλεία του. Μόλις λοιπόν μπαίνει, μια γριά μπροστά μου φωνάζει στον κόσμο που ήταν μέσα στο λεωφορείο και μπροστά στην μάπα του τύπου που εντωμεταξύ δεν έχει κάνει τίποτα : "Προσοχή στις τσέπες σας!".Μόλις το ακούει ο τύπος την κοιτάζει και της λέει με πολύ καλά ελληνικά "Τι προσοχή; Σας πείραξα; Πείτε μου, σας πείραξα;" Και να κάνει αυτή μετά "Μου φάνηκες περίεργος γιατί κυκλοφορούν διάφοροι". Πραγματικά νευρίασα απίστευτα πολύ, όπως και οι περισσότεροι επιβάτες του λεωφορείου που την έκραξαν μετά. 

Τέλος πάντων, με βάση αυτά και κάποια άλλα περιστατικά ρατσισμού που αντίκρισα μέσα στην εβδομάδα θα ήθελα να πω λίγο γνώμη μου πάνω σε αυτό το θέμα, και να αναλύσω λιγάκι την νοοτροπία όλων αυτών των ρατσιστών παύλα χρυσαυγητών παύλα φασιστών που ζουν ακόμα με τον τρόπο σκέψης του Χίτλερ από τον 20ο αιώνα. 

Αρχικά πραγματικά θέλω να μου εξηγήσετε τι σκατά παίζει στο σκατοκεφαλό σας! Επειδή ένας Αλβανός πριν από 3 χρόνια σου έκλεψε το ρολόι που είχες κληρονομήσει από την γιαγιά σου, πρέπει να σκοτώσεις όλους τους Αλβανούς; Πως μπορείς να κρίνεις κάποιον από την εθνικότητα του ή το χρώμα του δέρματός του; Α, επίσης αυτή η μαλακία που θεωρείς πως η χώρα σου πρέπει να είναι "ΚΑΘΑΡΗ" από τους μετανάστες και να υπάρχουν μόνο Έλληνες στην χωρά είναι ότι πιο ηλίθιο και χωρίς επιχειρήματα πράγμα που έχω ακούσει λέξη παγκοσμιοποίηση σου λέει κάτι στρατόκαβλε; ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ! Έχεις πιστέψει τόσο πολύ πως ήταν πολύ σωστό που κάναν τους εβραίους σαπούνια τον 20ο αιώνα που δεν νομίζω πως χωράει κάτι άλλο στο σκατοκέφαλό σου! Και στο κάτω κάτω μην μας λες πως είσαι "Καθαρός Έλληνας" γιατί είμαι σίγουρος πως αν ψάξεις λιγάκι στις ρίζες σου, θα δεις πως και εσύ είχε προγόνους που καταδιώχθηκαν από τύπους που είχαν το ίδιο χόμπι με εσένα, δηλαδή να κυνηγάνε μετανάστες. 

Και κλείνοντας θα ήθελα να προσθέσω κάτι τελευταίο. Σιχάθηκα να βλέπω 15χρονα να λένε πως "ΧΟΧΟ ΝΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΗΣ ΧΟΧΟ" επειδή μόνο και μόνο ο κολλημένος στα σκατά κολλητός τους, τους πήρε μαζί του σε πορεία της χρυσής αυγής χωρίς να το ξέρει ο πατέρας του (πολύ αντρίλα). 

1ον(Ηλίθιε), το κάνεις μόνο και μόνο για να μας δείξεις το πόσο σκληρός είσαι και για να τραβήξεις την προσοχή μιας γκόμενας και να μας το παίξεις ιστορίας, και 

2ον(Ηλίθιε) είμαι σίγουρος πως δεν πιστεύεις ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που υποστηρίζει η χρυσή αυγή και πως το κάνεις γιατί οι Χιπστεράδες φίλοι σου το έκαναν και αυτοί !

Α, και κάτι τελευταίο, ΤΟ ΝΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΧΡΥΣΑΥΓΗΤΗΣ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΣΚΛΗΡΟ!