του Αλέκου Παπ.
Σήμερα, 10 Ιουνίου 2012, έδωσα προφωρικές εξετάσεις για το προφίσενσι και μπορώ να πω ότι ήταν μία μοναδική εμπειρία που δεν πρόκειται να ξεχάσω. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μόλις έφτασα στο σχολείο που έδεινα εξετάσεις μόνο γονείς υπήρχανε και τρομοκατήθηκα, αφού νόμιζα ότι πήγα λάθος μέρα. Ωστόσο, ένας χόντρός πετάχτηκε από την πόρτα του σχολείου και είπε ότι οι εξεταζόμενοι των 12:15 πρέπει να περιμένουν λιγάκι. Έτσι, λοιπόν, σιγουρεύτηκα ότι ήρθα σωστά. `
Μετά εμφανίστηκε ένας μπαμπάς με την κόρη του. Αυτός ο μπαμπάς λοιπόν συμπεριφερότανε σαν εικοσάχρονος(φορούσε all star -μπλε, ξεβαμμένα, οκ;- χωρίς κορδόνια, τζιν βερμούδα και τυρκουάζ μπλουζάκι, ενώ πρέπει να ήταν γύρω στα 50) και έκανε συνέχεια "αστειάκια" στη κόρη του, συνέχεια όμως και αυτή γελούσε ενώ ήταν τραγικά, αφού μιά στιγμή νόμιζα ότι δεν είναι μπαμπάς της αλλά κάτι άλλο- αν με πιάνετε ;).
Την ηρεμία που επικράτουσε ήρθε μετά για να την ταράξει ένας ογδοντάχρονος παππούς που ήθελε να δώσει "εκθετάθεις"(εξετάσεις εννοούσε, απλά ήταν φαφούτης). Έλεγε στο χοντρό τύπο/φύλλακα της πόρτας ότι θέλει να μάθει κομπιούτερ γιά να βρει δουλειά, γιατί μία σύνταξη όπως είπε χαρακτηριστικά ούτε κανένα τσιγαράκι δε φτάνει.
Εκεί λοιπόν επεναίβει ο "μπαμπάς" και του λέει με υφάκι:" Κύριε δεν είναι κομπιούτερ, αγγλικά είναι και θέλουν πολύ δουλειά οπότε αφήστέ το καλύτερα (η κόρη γελούσε). Και ο γέρος έφυγε απογοητευμένος. Χωρίς να τα πολυλογώ, μας κάλεσαν μέσα και μας είπαν να κάνουμε "ζευγαράκια". Εγω δεν είχα κάποιον οπότε περίμενα για να δω ποιοί θα μείνουν στο τέλος ώστε να κάνω με αυτούς ζευγάρια. Έλα μου όμως που στο τέλος έμεινε μία που νόμιζε ότι είναι Σάββατο(Σάββατο έδινε-έκανε λάθως την ημέρα!!!-αλήθεια λέω, τελικά βρήκε ζευγάρι) και δύο τύποι που ήταν κάπως έτσι:
Σήμερα, 10 Ιουνίου 2012, έδωσα προφωρικές εξετάσεις για το προφίσενσι και μπορώ να πω ότι ήταν μία μοναδική εμπειρία που δεν πρόκειται να ξεχάσω. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Μόλις έφτασα στο σχολείο που έδεινα εξετάσεις μόνο γονείς υπήρχανε και τρομοκατήθηκα, αφού νόμιζα ότι πήγα λάθος μέρα. Ωστόσο, ένας χόντρός πετάχτηκε από την πόρτα του σχολείου και είπε ότι οι εξεταζόμενοι των 12:15 πρέπει να περιμένουν λιγάκι. Έτσι, λοιπόν, σιγουρεύτηκα ότι ήρθα σωστά. `
Μετά εμφανίστηκε ένας μπαμπάς με την κόρη του. Αυτός ο μπαμπάς λοιπόν συμπεριφερότανε σαν εικοσάχρονος(φορούσε all star -μπλε, ξεβαμμένα, οκ;- χωρίς κορδόνια, τζιν βερμούδα και τυρκουάζ μπλουζάκι, ενώ πρέπει να ήταν γύρω στα 50) και έκανε συνέχεια "αστειάκια" στη κόρη του, συνέχεια όμως και αυτή γελούσε ενώ ήταν τραγικά, αφού μιά στιγμή νόμιζα ότι δεν είναι μπαμπάς της αλλά κάτι άλλο- αν με πιάνετε ;).
Την ηρεμία που επικράτουσε ήρθε μετά για να την ταράξει ένας ογδοντάχρονος παππούς που ήθελε να δώσει "εκθετάθεις"(εξετάσεις εννοούσε, απλά ήταν φαφούτης). Έλεγε στο χοντρό τύπο/φύλλακα της πόρτας ότι θέλει να μάθει κομπιούτερ γιά να βρει δουλειά, γιατί μία σύνταξη όπως είπε χαρακτηριστικά ούτε κανένα τσιγαράκι δε φτάνει.
Εκεί λοιπόν επεναίβει ο "μπαμπάς" και του λέει με υφάκι:" Κύριε δεν είναι κομπιούτερ, αγγλικά είναι και θέλουν πολύ δουλειά οπότε αφήστέ το καλύτερα (η κόρη γελούσε). Και ο γέρος έφυγε απογοητευμένος. Χωρίς να τα πολυλογώ, μας κάλεσαν μέσα και μας είπαν να κάνουμε "ζευγαράκια". Εγω δεν είχα κάποιον οπότε περίμενα για να δω ποιοί θα μείνουν στο τέλος ώστε να κάνω με αυτούς ζευγάρια. Έλα μου όμως που στο τέλος έμεινε μία που νόμιζε ότι είναι Σάββατο(Σάββατο έδινε-έκανε λάθως την ημέρα!!!-αλήθεια λέω, τελικά βρήκε ζευγάρι) και δύο τύποι που ήταν κάπως έτσι:
(χωρίς πλάκα)
Ήμασταν τρεις και θα ήταν δύσκολο να δώσουμε όλοι μαζι, γι'αυτό περιμέναμε κάποιον να έρθει. Ευτυχώς, έφτασε μία κυρία(ξανθιά με μίνι και έξαλλη εμφάνιση) κάπως έτσι:
ο εξεταστής ενθουσιάστηκε και άφου ψυθίρισε κάτι στη διπλάνη του μας χώρισε σε ομάδες. Εγω πήγα με το φυτό και το δεύτερο φυτο με την ξανθιά κυρία(που ναι μεν είχε ωραίο σώμα αλλά από φάτσα.. αφήστέ το καλύτερα). Η ξανθιά και το φυτό έφυγαν και εγω πήγα με αυτον να δώσουμε μαζί. Πέρασα υπέροχα!!!
