NEA: Τίποτα προς το παρόν...

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Σκατά στα μούτρα σας!!!

Της τελευταίες μέρες έχω διαβάσει τόσα πολλά εξοργιστικά πράγματα που είμαι έτοιμος να εκραγώ. Ξεκινάμε:

Ο δήμαρχος της πόλης μας Γιώργος Καμίνης, αποφάσισε να ξηλώσει τα παγκάκια από την πλατεία που βρίσκετε μπροστά απ' το Δημαρχείο, ώστε να μην πηγαίνουν εκεί άστεγοι, καταστρέφοντας το χριστουγεννιάτικο, εορταστικό κλίμα. Καλύτερα να ξηλώσουμε ολόκληρο το δημαρχείο ώστε να μην μπορούν να πηγαίνουν εκεί τα κτήνη που μας κυβερνάνε λέει ο "πιτσιρίκος". Προτιμάω το δεύτερο.
Δείτε πως τους απάντησε μία κοπέλα:


                               

Έπειτα, είδα στο "Αποκαλυπτικό Δελτίο" ότι το Υπουργείο Εξωτερικών έβγαλε στη δημοσιότητα χάρτες οι οποίοι δεν περιελάμβαναν το Καστελόριζο στην ελληνική επικράτεια! Βέβαια, μπορεί τους ξέφυγε το Καστελόριζο, δεν τους ξέφυγε όμως ΚΑΜΙΑ ολλανδική και γαλλική αποικία.

Διάβασα ακόμα, πως η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ "φούσκωσε" τα ελλείματα των δύο τελευταίων χρονιων πριν μπούμε στο μνημόνιο (2008,2009) ως εξής: "Φόρτωσαν" ανεξόφλητα χρέη των νοσοκομείων για την πενταετία 2005-2009, μόνο στη διετία 2008-2009. Θεώρησαν δηλαδή στον προυπολογισμό ως σύνηθες και φυσιολογικό, να πληρώσουμε σε δύο χρόνια αυτά που έπρεπε να πληρώσουμε σε πέντε. Έτσι, όσον αφορά τα νοσοκομεία, πληρώσαμε 2,5 φορές περισσότερα αυτά τα δύο χρόνια απ' ότι πληρώνουμε φυσιολογικά. Καταλάβατε;

Και να μην καταλάβατε δεν πειράζει αφού ακόμα πιο εξοργιστική μία πληροφορία που είδα το πρωί στον Παπαδάκη, ενώ έτρωγα, και παραλίγο να ξεράσω. Έλεγε, πως το 81,7% της 6ης δόσης θα πάει στους δανειστές μας και μόνο το 18,3% σ΄εμάς. Δηλαδή μας δανείζουν 8δις για να τους επιστρέψουμε πίσω τα 6,5!!

Τέλος, είναι ένα εξοργιστικό (πρωτότυπο) βίντεο με κάτι δηλώσεις του Πάγκαλου. Στο 2.54 λέει για τους αγανακτισμένους: sont des communistes, sont des fascistes et est sont des con. Δηλαδή: είναι κουμουνιστές, είναι φασίστες και είναι και μαλάκες.



Μόνο στο τρίτο έχει δίκιο. Μαλάκες είναι που δεν μπήκαν στη Βουλή να σε σκοτώσουν χοντρέλα.

Clown.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Για όσους έχουν πιεί νερό από το λάστιχο και έχουν επιβιώσει!


- Όταν ήμουν μικρός δεν είχα iphone, ούτε laptop, ούτε PSP.
- Έπαιζα όλη μέρα κρυφτό, σχοινάκι, ποδήλατο.
- Πήγαινα σπίτι όταν νύχτωνε.
- Η μαμά μου δεν με έπαιρνε τηλέφωνο, απλά μου φώναζε από το σπίτι…
- Αντί για facebook είχα μόνο τους φίλους της γειτονιάς μου.
- Δεν είχαμε dettol αλλά παίζαμε στη λάσπη.
- Κάθε μέρα βλέπαμε tom and Jerry και όχι τα ξέκ*λα και τους μ@λ@κες των πρωινών εκπομπών.
- Χαρούμενη παιδική ηλικία..!

(Ευτυχώς που υπήρχε και το ολοήμερο και έζησα ορισμένα από τα παραπάνω...)

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Χρόνια πολλά Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα, Κατερίνα και Κατερίνα!

του Ψηλόκαρδου Ντενεκέ





Χθες, όπως ξέρετε, γιόρταζαν οι Κατερίνες. Και η οικογένειά μου αποτελείται ΜΟΝΟ από Κατερίνες. Εγώ είμαι η μόνη παραφωνία στην όλη αυστηρή συνονυμία. Έτσι λοιπόν κάναμε ένα μεγάλο πάρτυ στο σπίτι της Κατερίνας, όπου καλέσαμε όλες τις Κατερίνες και όλους του Κατερίνους του πλανήτη. Εγώ όπως είπα δεν λέγομαι ούτε Κατερίνα ούτε Κατερίνος, επομένως ήμουν άκυρος και όλοι οι Κατερίνοι και οι Κατερίνες με κοιτούσαν αφ' υψηλού.

Το πάρτυ ήταν ξέφρενο. Κατερίνοι να χορεύουν με Κατερίνες, Κατερίνες με Κατερίνους, Κατερίνοι με Κατερίνους και Κατερίνες με Κατερίνες. Ασταμάτητα.

Τρέλα! Όπου κι αν πήγαινες δεν έβλεπες τίποτα άλλο παρά Κατερίνες και Κατερίνους.

Το καλό είναι ότι ανακάλυψα τον πρώτο άνθρωπο (τον Κατερίνο) που ξέρει τα Γυμνά Καλώδια (!!!!) και μάλιστα έχει γνωρίσει και τον μπασίστα τους -ο οποίος δεν ήρθε στο πάρτυ επειδή δυστυχώς δεν τον λέγανε Κατερίνο.

Επίσημες καλεσμένες του πάρτυ ήταν η διάσημη ηθοποιός Κατερίνα Ζέτα Τζόουνς και η σκηνοθέτιδα του πρώτου Τουάιλαϊτ Κατερίνα Χάρντγουικ.

Κάποια στιγμή, στο πάρτυ ήρθε ένας Κατερίνος, ο οποίος έμοιζε με καρα-ψωνισμένο χαρλεά των '70s - '80s, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι συνοδευόταν από ένα τρομακτικό, πολύχρωμο εξωγήινο μαλάκιο -- δεν άργησα όμως να μάθω ότι το λέγανε κι αυτό Κατερίνα.

Έχοντας λοιπόν 13.566.479 καλεσμένους, από τους οποίους ο καθένας είπε στον καθένα από 1 φορά Χρόνια Πολλά, μπορούμε να υπολογίσουμε ότι ειπώθηκαν 184.049.352.457.441 Χρόνια Πολλα, όμως επειδή σίγουρα οι μισοί θα ευχήθηκαν στους άλλους μισούς πάνω από μία φορά, είτε γιατί είχαν μεθύσει είτε γιατί είχαν τρελαθεί με τόσες Κατερίνες και τόσους Κατερίνους εκεί μέσα και δεν καταλάβαιναν τι τους γινότανε, θα πρέπει να προσθέσουμε τουλάχιστον 6.783.239,5 Χρόνια Πολλά, δηλαδή θα έχουμε 184.049.359.240.680,5 Χρόνια Πολλά, πρέπει όμως να προσθέσουμε και τα 13.566.479 Χρόνια Πολλά που ευχήθηκα εγώ, χωρίς να μου ευχηθούν, αφού δεν με λένε ούτε Κατερίνα ούτε Κατερίνο, αφαιρώντας τους 1 (γιατί δεν ευχήθηκα στην εξωγήινη), δηλαδή 13.566.478, άρα έχουμε 184.049.372.807.158,5 Χρόνια Πολλά συνολικά.

Μάλιστα. Καληνύχτα.

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Περίεργα πράγματα στην Καλιθέα...

του Clown



Σήμερα, μέλη του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ πραγματοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας με κατάληψη τη ΔΕΗ Καλλιθέας. Λίγο πριν φτάσουν, τους περικύκλωσαν χωρίς κανένα λόγο οι αστυνομικοί και τους κράτησαν εκεί για αρκετή ώρα. Έπειτα, ξυλοκόπησαν ορισμένους ενώ συνέλαβαν και 9 άτομα. Αυτοί οδηγήθηκαν στην Ευελπίδων και το Σάββατο στις 12.00 θα ξαναπάνε στο ίδιο κτήριο για να περάσουν αυτόφωρο. Θεωρείται λογικό να κυκλοφορούν ελεύθεροι όλοι όσοι υπογράφουν αντισυνταγματικές συμφωνίες και να συλλαμβάνονται όσοι υπερασπίζονται το Σύνταγμα;

Δείτε το Βίντεο από το 1.00 και μέχρι όσο θέλετε:



Δείτε τι του λέει στο 6.35! Υπάρχουν ήδη φωτογραφίες σας στο internet αν θέλετε να ξέρετε...

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Απίστευτο κόλπο με την ηλικία και το νούμερο παπουτσιών! ΚΑΝΤΕ ΤΟ Οπωσδήποτε...

Το νούμερο των παπουτσιών σου πολλαπλασίασε το επί 5...

Πρόσθεσε 50...
Πολλαπλασίασε επί 20...
Πρόσθεσε 1011...
Αφαίρεσε από το αποτέλεσμα τη χρονιά που γεννήθηκες...
Προκύπτει ένας τετραψήφιος αριθμός.

Τα 2 πρώτα ψηφία είναι το νούμερο των παπουτσιών σου και τα 2 επόμενα, η ηλικία σου...

vatolakiotis

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Συναυλία στη μνήμη θυμάτων τροχαίων


του Ψηλόκαρδου Ντενεκέ





Η Κυριακή που μας πέρασε, 20 Νοεμβρίου, όπως ίσως θα ξέρετε, ήταν η "Παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων ατυχημάτων".

Στο δημαρχείο του δήμου Χολαργού λοιπόν πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στη μνήμη των παιδιών που έχουν χάσει τη ζωή τους σε τροχαία και ιδιαίτερα σε εκείνα τα τέσσερα άτομα που σκοτώθηκαν πρόπερσι, αν δεν κάνω λάθος, στην οδό Αναστάσεως, συγκλονίζοντας όλους εμάς τους κατοίκους της περιοχής.

Τα συγκεκριμένα παιδιά οδηγούσαν μεθυσμένα με αποτέλεσμα να χάσουν άδικα τη ζωή τους και πλέον δεν έχουν αφήσει πίσω τους παρά μερικά λουλούδια, τα οποία εξακολουθούν να φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τυχαίνει να περνούν από το σημείο.

Ωστόσο η εκδήλωση ξεχείλιζε αισιοδοξία, οπότε ας αφήσουμε τους μελοδραματισμούς.

Ξεκίνησε στις 7:30 το απόγευμα με διάφορες ομιλίες μέχρι τις 9 περίπου, οπότε οι ομιλητές παρέδωσαν τη σκυτάλη σε διάσημους έλληνες τραγουδιστές, όπως ο Τσακνής και ο Παπακωνσταντίνου.

(βέβαια εγώ, μόλις άρχισε η συναυλία, έφυγα, μιας και είχα πάει για να ακούσω τις ομιλίες μόνο.. Παρόλα αυτά, αποφάσισα να ξαναγυρίσω γιατί μόλις βγήκα από το κτήριο, παραλίγο να με πατήσει ένα αυτοκίνητο..)

Η συναυλία λοιπόν ξεκίνησε με γνωστά τραγούδια, όπως το Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι, από τον Νίκο Ζιώγαλα και τον Διονύση Τσακνή, ο οποίος μας γύρισε για άλλη μια φορά τις πλάτες του, όπως κάνει πάντα.

Στη συνέχεια βγήκε ο Βασίλης Καζούλης, που έδειχνε λιγάκι σαλεμένος, και έπειτα ο Τζώνυ Βαβούρας. Οι πέντε λέξεις που είπε φεύγοντας είχαν αρκετή δύναμη από μόνες τους για να καθηλώσουν όλον τον παρευρισκόμενο κόσμο -"Κυρίες και κύριοι, Βασίλης Παπακωνσταντίνου".

Ο Παπακωνσταντίνου γέμιζε από μόνος του τη σκηνή. Μετά από μία πολύ σύντομη εισαγωγή, ξεκίνησε με τον Κουρσάρο, συνέχισε με τον Τσε Γκεβάρα, έπειτα με κάποιο μελοποιημένο ποίημα του Καββαδία, στη συνέχεια ξεσήκωσε αρκετά τον κόσμο με τον Στρατιώτη και, τέλος, παρόλο που φοβόταν, έστειλε, αναμενόμενα, τα χαιρετίσματά του στην εξουσία. Έκλεισε λέγοντας πως μας έχουν πάρει τα πάντα εκτός από τα σόβρακα και συμβουλεύοντάς μας, στην περίπτωση που έρθουν να μας τα πάρουν κι αυτά, να τους τα δώσουμε χεσμένα.

Μετά από αυτόν, ακολούθησαν δύο νεανικά συγκροτήματα, οι Second Τhoughts και οι Χρόνος Ντεκόρ, από τους οποίους είχα την ευκαιρία να ακούσω μόνο τους πρώτους, που ήταν πάρα πολύ καλοί. Μου τράβηξαν το ενδιαφέρον με μία αξιόλογη ερμηνεία του Εκεί στο Νότο και με κέρδισαν με την εξαιρετική ροκ διασκευή του Γλάρου των Locomondο. Τα τραγούδια που ακολούθησαν ήταν μάλλον δικής τους σύνθεσης και δεν ήταν καθόλου άσχημα.

Well done...

Για να επιστρέψω, όμως, στο θέμα από το οποίο ξεκίνησα, θα πω απλώς αυτό που μας είπε η καθηγήτρια των αγγλικών μας στο σχολείο: Θα προτιμούσα να νοιαζόμουν για την ασφάλειά μου 364 ημέρες μέρες το χρόνο και να την ξεχνούσα τη μία, παρά να αδιαφορώ όλο το χρόνο και μία μέρα να τη θυμάμαι.

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Ολυμπιακός - Παναθηναικός: 13-2

του Clown

Το περασμένο Σάββατο, ο Ολυμπιακός "υποδεχόταν" τον Παναθηναικό στο γήπεδο Καραισκάκη. Αν νικούσε ο Ολυμπιακός θα πέρναγε πρώτος ενώ με οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα ο ΠΑΟ θα παρέμενε μόνος στην κορυφή.


Το παιχνίδι φέτος διεξήχθη σε πολύ καλό κλίμα, μιας και οι οπαδοί του ΟΣΦΠ είπαν να είναι επειικής με τους παίκτες του ΠΑΟ και να πετάξουν στο γήπεδο μόνο φωτοβολίδες, καπνογόνα και καφέδες. Σε περίπτωση που νικούσαν οι "πράσινοι", θα βλέπαμε να εξφενδονίζονται πέτρες, αμάξια, καπότες και μαχαίρια, ενώ μερικοί, για να νικήσει η ομάδα τους, θα έπεφταν ακόμα και οι ίδιοι στο γήπεδο.

Μάλιστα, ο Μαρινάκης είχε συνεννοηθεί με τη NASA να πέσει ένας κομήτης γύρω στο 85' αν το σκορ ήταν υπέρ του ΠΑΟ. Ευτυχώς, κάπου εκεί βρέθηκε ο Γιάχος (διαιτητής) ώστε να σώσει το Καραισκάκης από την ολική καταστροφή.



Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα, ο Παναθηναικός ξεκίνησε καλύτερα και μέχρι το 25' είχε ένα γκολ και ένα δοκάρι. Έπειτα όμως, ο Ολυμπιακός κυριάρχησε στο παιχνίδι και αδικήθηκε από το τελικό 1-1 μιας και το δίκαιο σκορ είναι το 13-2. Στην "απόδραση" του Παναθηναικού βοήθησε πάρα πολύ ο γκολκίπερ του, ο 17χρονος Καπίνο.

Είναι αλβανικής καταγωγής και επειδή οι Ολυμπιακοί είναι ρατσιστές, κάθε φορά που έβγαιναν μόνοι τους με τον Καπίνο, αντί να βάλουν γκολ, την έριχναν πάνω του για να τον σακατέψουν.

Σε μία κίνηση "ματ" ο Βαλβέρδε γύρω στο 65' αντικατέστησε έναν μέσο με εναν επιθετικό (δε θυμάμαι ποιούς) αφήνοντας τον έλεγχο του κέντρου στο Γιάχο. Ο καράφλας τα πήγε τέλεια και βοήθησε τον Ολυμπιακό να μη δεχθεί άλλα goal και την Ελλάδα να μη δεχθεί τον κομήτη που λέγαμε παραπάνω.

Ακολουθούν οι δηλώσεις του Καραγκούνη μετά το παιχνίδι:

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Σκάκι

του Ψηλόκαρδου Ντενεκέ





Είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενος γιατί μετά από πολύυυυυ καιρό έπαιξα ξανά σκάκι. Ε, είχα όμως πάνω από εικοσαετία να πιάσω πιόνια στα χέρια μου...
Ήμουν βλέπετε με τον παγκωσμίως αναγνωρισμένο blogger Clown, και κανένας από τους δυο μας δε θυμόταν πώς παίζεται. Ε, οπότε λέμε δεν είναι δυνατόν αυτό το πράγμα, θα το θυμηθούμε εδώ και τώρα. Και αρχίσαμε να παίζουμε και πρέπει να παίξαμε για καμιά ώρα μέχρι που θυμηθήκαμε ότι δεν παίζεται με τράπουλα.
Ε, κι αυτή βασιλιάδες και βασίλισσες έχει, μπερδευτήκαμε.
Τέλος πάντων, μ' αυτά και μ' αυτά θυμηθήκαμε τους κανόνες και παίξαμε. Νίκησα!
(Εγώ είχα Ο!)


Και τότε συνέβη. Τα θυμήθηκα όλα. Θυμήθηκα τα πάντα για το σκάκι!!!
Τα στρατιωτάκια που πηγαίνουν μόνο προς τα πίσω, τα άλογα που κάνουν ζικ-ζακ, οι αξιωματικοί που προχωρούν σε σχήμα Βήτα (και καταλήγουν εκεί απ' όπου ξεκίνησαν), οι πύργοι που μένουν στις δύο άκρες, ο Βασιλιάς και η Βασίλισσα που μπαίνουν μέσα στους πύργους!
Μα φυσικά!
Σηκώθηκα όρθιος, συγκλονισμένος από την τεράστια ποσότητα σκέψης που μέσα σε ένα δευτερόλεπτο χώρεσε στο μυαλό μου και κοίταξα γύρω μου, άρχισα να γελάω, έπεσα κάτω από τα γέλια, ξανασηκώθηκα, σοβαρεύτηκα απότομα, ο clown άρχισε να γελάει, εγώ άρχισα να χοροπηδώ, χτύπησα το πόδι μου, έβαλα τις φωνές, ο clown μαζεύτηκε κουβάρι από τα γέλια, εγώ τσαντίστηκα, βάρεσα τον τοίχο, στραμπούληξα το χέρι μου, έπεσα κάτω ουρλιάζοντας, ο clown έκλαιγε από τα γέλια, εμένα με έπιασε λόξιγκας, ο clown γέλαγε απ' τα κλάμματα, εγώ ήπια μια σπράιτ για να μου περάσει, άρχισα να ρεύομαι, ο clown πέθανε από τα γέλια κι εγώ έκατσα στο μπαλκόνι να διαβάσω Athens-Voice.
Κι έτσι, μετά απ' όλα αυτά με πήρε ο ύπνος και δεν ξαναασχολήθηκα με το σκάκι και ξέχασα πώς παίζεται.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Έχω μια ιδέα!


Προτείνω άυριο να πάμε όλοι οι μαθητές της Αθήνας  στο Σύνταγμα και να κάνουμε "ντου" στη Βουλή. Οι αστυνομία θα είναι απροετοίμαστη οπότε θα είναι σχετικά εύκολο να μπούμε μέσα. Μόλις μπούμε, θα κερδίσουμε κάτι πολύ σημαντικό.

Θα έχουμε μία ακόμα αργία! Μάλιστα, μαζί με τη 17 Νοέμβρη θα έχουμε διήμερο το οπόιο ενδέχεται να γίνεται και τετραήμερο όταν πέφτει Πέμπτη-Παρασκευή ή Δευτέρα-Τρίτη. Θα μπορούμε να πηγαινουμε και στα εξοχικά μας βρε αδερφέ!

Μάλιστα, επειδή θα πρέπει να ετοιμάσουμε δύο γιορτές θα χάνουμε διπλάσιο μάθημα για πρόβες απ' ότι χάνουμε τώρα.

Ψήστε το!

Εδώ πολυτεχνείο...




Φαίνεται πως το μάθημα είναι πολύ πιο σημαντικό από τους 80+ νεκρούς και από το ότι έγινε τότε. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι το 95% των μαθητών έκανε μάθημα (πρώτη φορά μετά το '73) και μόλις ήρθε η ώρα για τη γιορτή τουλάχιστον ή μισοί από αυτούς έφυγαν για να πάνε για καφέ.

Τότε, στο Πολυτεχνείο, επέλεξαν να ζήσουν ελεύθεροι.
Εσείς τώρα, επιλέγετε να είστε σκλάβοι και υποδουλωμένοι για μια ζωή.

Η επιλογή είναι δική σας. Δε θα σας ακολουθήσω.

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Ανακοίνωση της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Χολαργού - Παπάγου

Το κείμενο που λέγαμε χθες:

(Επειδή το blogger είναι λίγο μαλακία το κείμενο φαίνεται λίγο περίεργα. Αυτά που θέλει να τα πει όμως τα λέει.)

Το Σάββατο 12/11 η συνέλευσή μας προχώρησε στην κατάληψη της εγκαταλειμμένης οικίας που
βρίσκεται στη συμβολή των οδών Βεντούρη και Κατσιμπίρη στο Χολαργό. Το σπίτι αυτό, μετά το θάνατο των ιδιοκτητών του, κληροδοτήθηκε στο Δήμο Ζακύνθου ο οποίος δεν έδειξε κανένα
ενδιαφέρον για την αξιοποίησή του.

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια λοιπόν τυπικά το σπίτι αυτό προστέθηκε στον μακρύ κατάλογο των ακινήτων της "δημόσιας περιουσίας". Ουσιαστικά όμως προστέθηκε στον ακόμα μακρύτερο κατάλογο των εγκαταλειμμένων οικημάτων που αντικρίζει κανείς σε όλες τις γειτονιές, να ρημάζει και να μετατρέπεται σε ερείπιο.

Πάνω κάτω αυτή την πραγματικότητα αποτίμησε η συνέλευσή μας όταν αποφάσισε να δώσει και
πάλι ζωή στο συγκεκριμένο οίκημα. Τα σχέδιά μας δημοσιοποιήθηκαν στη γειτονιά από την πρώτη κι όλας μέρα, με γραπτό κείμενο που μοιράσαμε πόρτα-πόρτα και τη δεύτερη μέρα από κοντά, στη συλλογική κουζίνα που στήσαμε. Εκεί σκοπεύαμε να στεγάσουμε τις κουβέντες , τις εκδηλώσεις και μια σειρά δημιουργικών δραστηριοτήτων (μαθήματα αυτομόρφωσης, παιδότοπο, προβολές, κ.α.)

Κάποιοι προφανώς σκέφτηκαν ότι λογαριάσαμε χωρίς τον ξενοδόχο. Και έσπευσαν να το
αποδείξουν κάνοντάς μας απανωτές "επισκέψεις" (με ΔΙΑΣ, περιπολικά, ασφαλίτες αλλά και την
εμφάνιση μιας διμοιρίας το Σάββατο το βράδυ) όπου μας κάλεσαν να εγκαταλείψουμε τον χώρο
οικειοθελώς, να αποφύγουμε τις μηνύσεις και τις συλλήψεις.
Εμείς συνεχίσαμε να υποστηρίζουμε το αυτονόητο. Οι χώροι αυτοί μας ανήκουν, όχι για να αξιώσουμε τη "νόμιμη" ιδιοκτησία τους αλλά για να πραγματώσουμε τη δίκαιη χρήση τους. Για να πραγματοποιήσουμε εντός τους αυτά που ούτε πουλιούνται, ούτε αγοράζονται. Την αυτοοργάνωση της ζωής μας, την αλληλεγγύη, την πραγμάτωση των επιθυμιών μας μακριά από κερδοσκοπικές πρακτικές και από τους "ειδικούς" τους που θα μας υποδείξουν ποιές είναι αυτές οι επιθυμίες και πώς θα τις κατακτήσουμε. Με τους δικούς μας τρόπους, χωρίς ιεραρχίες και καθοδηγητές, χωρίς άρχοντες και δούλους, χωρίς σημαντικούς και ασήμαντους.

Η αντίδραση των μηχανισμών ήταν άμεση.
Ενδεχομένως ο πρώην καταληψίας του '73 και νυν υπουργός Χρ. Παπουτσής, να ενοχλήθηκε ιδιαίτερα από την παρουσία καταληψιών στη γειτονιάτου. Το σίγουρο είναι ότι μέσα σε ένα 48ωρο ο Δήμαρχος Ζακύνθου Στ.Μποζίκης ανησύχησε για την περιουσία του δήμου του και ζήτησε την παραδειγματική μας τιμωρία με μήνυση που υπέβαλε.

Και σήμερα Τρίτη 15/11 και σε ώρα που κανείς από εμάς δεν βρισκόταν εκεί, η δική μας κλειδαριά
ως δια μαγείας αντικαταστάθηκε με νέα ενώ στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής εμφανίστηκαν
διμοιρίες για να επικυρώσουν ότι το κτίριο ξαναπέρασε στα χέρια τους. Μπράβο μάγκες, well done, αφήστε το ακατοίκητο να καταστραφεί! Έτσι θα συνάδει και με τα συνολικότερα σχέδια καταστροφής που μας επιβάλετε και που βιώνουμε όλοι καθημερινά.

Όμως υπολογίσατε χωρίς τον ξενοδόχο.

Σημασία δεν έχουν οι τοίχοι που θα περιβάλλουν τις αντιστάσεις, τις στοχεύσεις και τα όνειρά μας.
Σημασία έχουν οι καρδιές που τα γεννούν και που τα θέτουν ως αδιαπραγμάτευτα. Συνεχίζουμε...

Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου

FB: Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Χολαργού-Παπάγου
BLOGS: 1) http://holargos-papagos.blogspot.com
              2) http://anoixtisyneleysixolargoupapagou.blogspot.com

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Κατάληψη σε εγκαταλελειμένο κτήριο στο Χολαργό.

Το Σάββατο το πρωί μέλη της λαικής συνέλευσης Χολαργού-Παπάγου κατέλαβαν ένα εγκαταλελειμένο κτήριο στη συμβολή των οδών Κατσιμπήρη και Βεντούρη.

Έκαναν μία πρόχειρη ανακαίνηση και το απόγευμα πραγαμτοποιήθηκε συνέλευση μέσα στο κτήριο.

Την Κυριακή το μεσημέρι κλήθηκαν οι κάτοικοι της γειτονιάς να μαγειρέψουν και να φάνε όλοι μαζί εκεί. Πράγμα που έγινε.

Μέχρι τότε ήταν όλα ρόδινα αλλά υπήρξαν εξελείξεις στο ιδιοκτησιακό ζήτημα του σπιτιού.

Σήμερα, οι αστυνομικοί επανεκατέλαβαν το κτήριο και υπάρχει περίπτωση να συλλάβουν ορισμένα από τα μέλη της συνέλευσης.

Τέλος, έχει γίνει κάλεσμα για συνέλευση σήμερα στις 17.30 (τώρα) ώστε να αποφασιστεί τι θα γίνει.

Περισσότερες πληροφορίες και εξελείξεις άυριο.

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

I'M AS MAD AS HELL AND I'M NOT GOING TO TAKE THIS ANYMORE



ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ, ανατριχιαστικά επίκαιρο απόσπασμα από την ταινία Network, η οποία γυρίστηκε το 1976...

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Πρέπει να μάθεις ότι:


1. Στη Νέα Υόρκη πληρώνει πρόστιμο όποιος βάλει την τσάντα του σε άδεια θέση λεωφορείου.

2. Το 1997, οι αμερικάνικες αεροπορικές εταιρίες γλύτωσαν 40,000 $ μόνο και μόνο… βάζοντας μια ελιά λιγότερο σε κάθε σαλάτα.

3. Εκατομμύρια δέντρα φυτεύονται κατά λάθος από σκίουρους που θάβουν σπόρους και μετά ξεχνάν πού τους κρύψανε.

4. Οι κροκόδειλοι καταβροχθίζουν πέτρες για να βουτήξουν πιο βαθιά.

5. Τα ψηλά τακούνια ανακαλύφθηκαν στη Μέση Ανατολή για να μην καίγονται τα πόδια στην άμμο.

6. Το να φας ένα μήλο είναι πιο αποτελεσματικό από ένα καφέ για να κρατηθείς ξύπνιος.

7. Ο μαϊντανός είναι το βότανο που χρησιμοποιείται περισσότερο σε όλο τον κόσμο.

8. Το ανθρώπινο όργανο που μπορεί να αυξήσει το μήκος του 20 φορές είναι. . . .Η κόρη του ματιού!

9. Υπάρχει ένα μόνο τρόφιμο που δεν χαλάει: Το μέλι

10. Τα δελφίνια κοιμούνται με το ένα μάτι ανοιχτό.

11. Το μάτι της στρουθοκαμήλου είναι μεγαλύτερο από τον εγκέφαλό της.

12. Οι δεξιόχειρες ζουν κατά μέσο όρο 9 χρόνια περισσότερο από τους αριστερόχειρες.

13. Ο πιο δυνατός μυς του ανθρώπινου σώματος είναι… η γλώσσα.

14. Είναι αδύνατο να φταρνιστείς με τα μάτια ανοιχτά.

15. Μια μόνο σταγόνα λάδι μηχανής είναι ικανή να κάνει 25 λίτρα νερού μη πόσιμο.

16. Οι χιμπατζήδες και τα δελφίνια είναι τα μόνα ζώα μαζί με τον άνθρωπο που μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη.

17. Το γέλιο κατά τη διάρκεια της ημέρας κάνει τον βραδινό ύπνο καλύτερο.

18. H ψηλότερη γυναίκα που μετρήθηκε ποτέ είναι μια Κινέζα με ύψος 2.47 μέτρα.

19. Τα καζίνο στο Λας Βέγκας δεν έχουν ρολόγια.

20. Τα χαρτονομίσματα δεν κατασκευάζονται από χαρτί -όπως πιστεύουν πολλοί. Στην πραγματικότητα είναι 74% βαμβάκι και 25% λινό.

21. Η ποσότητα χαλκού που περιέχει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, είναι αρκετή για να φτιαχτεί μια κάρτα ήχου Η/Υ (6mg).

22. Το πιο δυνατό ζώο είναι ένα …σκαθάρι (Scarabaeidae) που συναντάται κυρίως σε τροπικές ζώνες. Μετρήθηκε ότι μπορεί να σηκώσει 850 φορές το βάρος του. Σαν να σήκωνε ένας μέσος άνθρωπος 64 τόνους.

23. Οι γυναίκες ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους 2 φορες συχνότερα απ’ ότι οι άντρες.

24. Το 90% των γυναικών που περπατά σε ένα πολυκατάστημα στρίβει δεξιά.

25. Σε όλη του τη ζωή ο άνθρωπος παράγει τόσο σάλιο που φτάνει για να γεμίσει δύο πισίνες.

26. Στα ΚΨΜ της Τουρκίας το αντικείμενο που πωλείται περισσότερο είναι οι σερβιέτες, και μάλιστα αυτές με φτερά. Οι στρατιώτες τις βάζουν στις αρβύλες τους για να μην τους χτυπάνε.

27. Οι άνθρωποι φοβούνται περισσότερο τις αράχνες από το θάνατο.

28. Η μοναδική χώρα που το όνομα της ξεκινά με «Α» και δεν τελειώνει σε «Α» είναι το Αφγανιστάν.

29. Ο Thomas Edison, ο εφευρέτης της ηλεκτρικής λάμπας, φοβόταν το σκοτάδι.

30. Στον κόσμο υπάρχουν 6.909 διαφορετικές γλώσσες.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

ΓΑΜΩ... τις κάμπιες.

Αναρωτιέμαι γιατί χρειάζεται να υπάρχουν ορισμένα πράγματα...
Επειδή απ' ότi φαίνεται μερικά δε χρειάζεται, καιρός είναι να τα g@mH$uME.

Γαμώ...    ΤΙΣ ΚΑΜΠΙΕΣ
ΜΠΙΑΞ!!!

Πραγματικά σε τι χρησιμεύουν?????
Το μόνο που κάνουν είναι να σου προκαλούν τάση προς εμμετο, αλλεργίες, σπυριά και εφιάλτες. Εγώ την Κυριακή που βρέθηκα κοντά τους, γέμισα σπυριά ( 3 στα χείλια, σε ΟΛΟΚΛΗΡΗ την κοιλιά μου και ΠΑΝΤΟΥ στα χέρια). Μάλιστα, είχα και στην γλώσσα!!! WTF? σκέφτηκα. Τώρα πρέπει να βάζω αλοιφές και να πίνω σιρόπια που έχουν γεύσεις σαν αυτούς τους ζωμούς που φτιάχνουν οι μάγισσες στα παιδικά παραμύθια.



Μέσα έχει έντερα νυχτερίδας, σάλια αρουραίου, χύσια δράκου και σκατά από γκέι μέλισσα.
Κι όλ' αυτά για μερικές ΓΑΜΩΚΑΜΠΙΕΣ που περιμένουν να γίνουν και πεταλούδες.
Θάνατος και στις πεταλούδες λοιπόν!!!
Clown.

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Έρπητας Ζωστήρας

του Έρπητα Ζωστήρα










Έχω Έρπητα Ζωστήρα. Πλέον είμαι σίγουρος. Μου το επιβεβαίωσε και η κτηνίατρός μου.

Η προέλευση της ονομασίας του Έρπητα Ζωστήρα είναι πολύ απλή:
Η λέξη "έρπητας" βγαίνει από το αγγλικό γράμμα R (ερ), το ελληνικό Π (πι) και το άρθρο 'τα', ενώ η λέξη "ζωστήρας" αποτελεί άθροισμα της τέταρτης συλλαβής της λέξης 'μαλακίζομαι', γραμμένης ανορθόγραφα, της δεύτερης συλλαβής της λέξης 'ζωστήρας' και της πρώτης αλλά και ταυτοχρόνως τελευταίας συλλαβής του ονόματος του θεού Ρα των αρχαίων Αιγυπτίων.

Αλλά τι είναι ο Έρπητας Ζωστήρας τέλος πάντων;
Είναι μία θανατηφόρα (αλλά ευτυχώς όχι επικίνδυνη) επιδημία που ξέσπασε πριν από λίγους μήνες και εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς. Είναι κάτι το οποίο μας πανικοβάλλει, αλλά ευτυχώς δεν μας ανησυχεί.

Πώς εμφανίστηκε;
Στην αρχαία Ελλάδα, κάποια μέρα η θεά Ήρα έπιασε τον Δία να την κερατώνει με μία αγελάδα. Κατάλαβε ότι ο Δίας προτιμούσε την αγελάδα από την ίδια διότι είχε πολύ μεγάλα βυζιά και από τον θυμό της τον πέταξε από τον Όλυμπο, με αποτέλεσμα ο Δίας να σπάσει το πόδι του. Έπειτα, τσαντίστηκε κι αυτός και, για να εκτονωθεί, έριξε μία τρομερή κατάρα σε όλες τις γυναίκες που έχουν μεγάλα βυζιά.
Μόνο που εκείνη τη στιγμή έτυχε να παρατηρείται μία διαγαλαξιακή διαταραχή στο φάσμα του χωροχρόνου, με αποτέλεσμα η κατάρα να εξοστρακιστεί προς το μέλλον.
Πρώτος άνθρωπος που χτυπήθηκε από την κατάρα ήταν η 89χρονη Ανθούλα Παπαπαπαγιαννογιωργονικοεκτωροτρυφωνοπούλου τον Ιούλιο του 2011.

Ποια είναι τα συμπτώματα;
Η Ανθούλα άρχισε να βγάζει σπυριά, και να βγάζει σπυριά, και να βγάζει σπυριά, και να βγάααααζει σπυυυριάααααααα........  ώσπου τελικά μεταμορφώθηκε σε ένα τεράστιο κινούμενο σπυρί.
Η απόδειξη ότι επρόκειτο για την κατάρα του Δία έγινε ορατή από όλους όταν ο Έρπητας Ζωστήρας έφτασε στο τελικό του στάδιο: το σπυρί άρχισε να φουσκώνει ακόμα περισσότερο, ώσπου μεταλλάχθηκε σε ένα γιγάντιο βυζί.
Όποια γυναίκα ήρθε σε επαφή με την Ανθούλα από τον Ιούλιο και μετά, κόλλισε κι αυτή Έρπητα Ζωστήρα, φούσκωσε και μεταμορφώθηκε σε βυζί.
Η κατάρα έγινε αρρώστια, η αρρώστια επιδημία, η επιδημία πανδημία και η πανδημία κατάρα.
Μέχρι τώρα, οι μισές γυναίκες της Ελλάδας (και το 1/3 των γυναικών ολόκληρου του πλανήτη) έχουν μεταμορφωθεί σε βυζιά και τον τελευταίο μήνα παρατηρείται πως η αρρώστια αρχίζει να μαστίζει και τον αντρικό πληθυσμό, γιατί οι γυναίκες άρχισαν να ντύνονται πιο κομψά.

(ένας επιστήμονας, που όλοι νόμιζαν ότι ήταν τρελός, αλλά ο ίδιος το ήξερε, είχε προβλέψει ήδη από το 1972 τα αποτελέσματα της ασθένειας -φυσικά κανείς δεν τον πήρε στα σοβαρά) 

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Κύριε Πρετεντέρη κάνετε λάθος!



Όλοι είδαμε τη φωτογραφία του μαθητή που -ενώ παρελαύνει- σηκώνει το χέρι του και μουτζώνει τους επισήμους. Σύμφωνα με εσάς κύριε Πρετεντέρη, το παιδί δεν πήρε μόνο του αυτήν την απόφαση, αλλά ότι οι γονείς και οι δάσκαλοι του "το πήραν όμηρο απέναντι στην κοινωνία", δηλαδή το "ανάγκασαν" να μουτζώσει, "πυροβολώντας" το καθημερινά με τα βάσανα, τα παράπονα και τις στενοχώριες τους.

Εδώ όμως υπάρχει ένα πρόβλημα. Δεχόμαστε, ότι σχεδόν όλες οι οικογένειες της χώρας μας αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα σήμερα, τα οποία έχουν άμεσο αντίκτυπο και στις ζωές των παιδιών τους (και εγώ 15 χρονών είμαι και ξέρω). Δεχόμαστε επίσης, πως σχεδόν όλες οι οικογένειες της χώρας μας έχουν πρόβλημα με την παρούσα κυβέρνηση και την "κοινοβουλευτική δικτατορία" που έχει επιβάλει.

Και τα δύο θέματα, συζητιούνται καθημερινά στο διαδίκτυο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στα σχολεία, στα σπίτια και οπουδήποτε αλλού πάτε. Είναι κάτι εντυπωσιακό. Ακόμα και οι περιπτεράδες συζητάνε με τους πελάτες τους για το ΠαΣοΚ και την εξωφρενικά αποτυχημένη πολιτική του.

Ε, δεν μπορεί, ένα παιδί ΣΙΓΟΥΡΑ θα έχει ακούσει πολλές απόψεις και πολλές διαμαρτυρίες και θα έχει σχηματίσει μία αρνητική εικόνα. Άμα δε, είναι και ενεργός πολίτης, θα έχει και ισχυρή προσωπική άποψη.

 Έτσι, ο συγκεκριμένος μαθητής, θέλησε να δείξει την απέχθειά του προς τους κυβερνώντες με κάτι ακραίο αλλά αποτελεσματικό, αφού το μύνημά του διαδίδεται παντού. Με μία μούντζα.

Προσωπικά τον δικαιολογώ απολύτως αφού επίσημοι έφαγαν μία μόνο μούντζα ενώ εμείς τρώμε δεκάδες.

"Μούντζες" τρώμε καθημερινά όταν βλέπουμε μία κυβέρνηση με μηδενική κοινωνική αποδοχή να αποφασίζει για τις ζωές μας.
"Μούντζες" τρώμε όταν οι γονείς μας καλούνται να πληρώσουν υπερδιπλάσιους φόρους λαμβάνοντας το μισό μισθό.
"Μούντζες" τρώμε όταν γυρνώντας σπίτι, βλέπουμε την οικογένειά μας κουρασμένη, απεγνωσμένη, απογοητευμένη και προβληματισμένη, μη ξέροντας πως θα τα βγάλει πέρα τον επόμενο μήνα.
"Μούντζες" τρώμε όταν ξεκινάμε το σχολείο χωρίς βιβλία, γνωρίζοντας ότι αυτά θα έρθουν σε 1.5 μήνα. Όταν δε πηγαίνουμε να διαμαρτυρηθούμε γι' αυτό, εκτός από μούντζες τρώμε και ξύλο.

Πιστεύω πως δεν έχει νόημα να καταγράψω όλα τα προβλήματα της σημερινής κοινωνίας. Όλοι τα ξέρουμε πάνω-κάτω.

Ας περάσουμε όμως σε ένα άλλο θέμα. Είπατε πως οι διαμαρτυρίες των πολιτών την 28 Οκτωβρίου "εξευτέλισαν" την ημέρα και τη γιορτή. Αν δεν κάνω λάθος, εκείνη την ημέρα γιορτάζουμε το ΟΧΙ που είπαμε στους Ιταλούς. Θεωρείτε φυσιολογικό, δύο μέρες πριν, ο πρωθυπουργός της χώρας μας να υπέγραφε την παραχώρηση μέρους της εθνικής μας κυριαρχίας; Προφανώς και ΟΧΙ.

Αυτό είπαν και οι πολίτες την ημέρα της παρέλασης, αποκαθιστώντας το πραγματικό νόημα της γιορτής και αποδεικνύοντας περίτρανα πως δε σκοπεύουν να αφήσουν μία ομάδα 40-50 ατόμων να πουλήσει τις ζωές τους και τη χώρα τους.

Τέλος, είπατε πως ο μαθητής αυτός "θα γυρίσει να μουτζώσει πρώτα εκείνους που τον έβαλαν προχθές να μουτζώσει." Διαφωνώ. Εμείς οι υπόλοιποι, θα γυρίσουμε να μουτζώσουμε τον εαυτό μας που δε μουτζώσαμε προχθές αυτούς που μας μουτζώνουν καθημερινά.

Clown.

(Προφανώς και οι διαμαρτυρίες των πολιτών δε στόχευαν τους παλιούς στρατιώτες αλλά τους πολιτικούς.)

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

Ο Γιάννης Οικονομίδης γαμάει τους έλληνες κινηματογραφιστές από πίσω

του Ψηλόκαρδου Ντενεκέ





Μια και είναι επίκαιρο το θέμα του κουλτουρέ παύλα καλτ ελληνικού κινηματογράφου, λόγω της κυκλοφορίας των «Άλπεων», θα ήθελα να μιλήσω και για μια άλλη ελληνική ταινία που μόλις είδα.

Δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς ιδιαίτερες γνώσεις γύρω από τον ελληνικό κινηματογράφο για να γνωρίζει ότι σε γενικές γραμμές ΤΟΝ ΠΑΙΡΝΕΙ.

Όλο χαζοκωμωδίες και σίκουελ χαζοκωμωδιών βγαίνουν, με απίστευτα κρυόκωλο χιούμορ και αμέτρητα κλισέ, όπως και οι σειρές της τηλεόρασης (αυτές κι αν τον παίρνουν). Αν έχει προσφερθεί κάτι στην ελληνική τέχνη μέσα από όλες αυτές τις κωμωδίες είναι το τραγούδι «Πεθαίνω για σένα» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.

Υπάρχουν ωστόσο κάποιες μύγες που επιπλέουν μέσα στο γάλα, αλλά όπως όταν ο Τσακ Νόρις μπαίνει στη θάλασσα δεν βρέχεται, αλλά το νερό Τσακνορίζεται, έτσι και οι μύγες αυτές αντί να πνιγούν πνίγουν το γάλα...

Ο εξαιρετικός «Κυνόδοντας», για παράδειγμα, που εξακολουθεί ακόμα να συζητιέται, έκανε το μεγάλο 'μπααααμ' και, μιας και έφτασε μέχρι και στις υποψηφιότητες για Όσκαρ, όλοι στρέψαν το ενδιαφέρον τους προς τέτοιου είδους προσπάθειες.

Έτσι, επιστρέφουμε πίσω στο 2002 και παρατηρούμε μία ακόμη τελείως κουλτουρέ και καρα-καλτ ταινιάρα, από το σκηνοθέτη του περσινού «Μαχαιροβγάλτη», Γιάννη Οικονομίδη, η οποία ονομάζεται «ΣΠΙΡΤΟΚΟΥΤΟ».

Ο Οικονομίδης κάνει μάλλον μια σάτιρα της σύγχρονης, άχρωμης μεσοαστικής κοινωνίας, σε μία εφιαλτική ταινία όπου παρακολουθούμε μία οικογένεια να τσακώνεται. Μόνο αυτό. ΚΑΙ  ΓΑΜΑΕΙ ΚΩΛΟΥΣ!!!!

Σοβαρά, το μόνο που γίνεται από την αρχή μέχρι το τέλος είναι να ουρλιάζουν υστερικά οι πρωταγωνιστές και να εξαπολύουν ανεξέλεγκτα μπινελίκια που θα ζήλευε κι ο Mikeus (τον φαντάζεσαι άνετα να παρακολουθεί την ταινία καυλωμένος)...

Κι όμως αυτό είναι ΤΕΧΝΗ.

Και η ταινία για μένα τουλάχιστον είναι αριστούργημα.

Τελεία.

Άντε και γαμηθείτε τώρα (συγνώμη, αλλά έχω επηρεαστεί).