Μουσικοχορευτικές παραστάσεις (part 1)

της Πόπης

Έφτασα στο θέατρο Κνωσσός, αργοπορημένη, αλλά ευτυχώς πρόλαβα να βρω την θεία μου και να κάτσω μαζί της. Το κουδούνι χτυπάει, τα φώτα κλείνουν, οι κουρτίνες ανοίγουν και η σχολή χορού «Εν Κινήσει» μας ταξιδεύει στον κόσμο του ονείρου.

«Ο Φεγγαροσκεπαστής» κρατάει τα ηνία και μας οδηγεί μέσω του χορού στον κόσμο της αλληλεγγύης. Τραγούδια όπως αυτό 

 

σε μεταφέρουν στα άστρα και σε αξέχαστα δειλινά.

Μικρά κοριτσάκια γεμάτα αγάπη για αυτό που κάνουν δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Συγκινούν τον κόσμο ο οποίος τα καταχειροκροτεί. Εμφανίζονται άλλα παιδάκια ντυμένα στα ροζ να προσπαθούν με επιτυχία να σε πάρουν μαζί τους στη δικιά τους ιστορία. Κοπέλες μεγαλύτερες, βάζουν πλώρη για τον δικό τους προορισμό, σε σαγηνεύουν. Με το hip-hop επιστρέφεις στην πραγματική ζωή που είναι γεμάτη χρώματα και δυνατή μουσική. Θες να τις ακολουθήσεις και εσύ..

Και παραδίνεσαι στη μαγεία της τέχνης…

Ήταν κάποτε ο Φεγγαροσκεπαστής. Δουλειά του, να σκεπάζει το φεγγάρι ώστε να γίνεται ολόκληρο, μισό ανάλογα με τον καιρό. Κουράστηκε όμως ξαφνικά και απρόσμενα έφυγε και όλα τα παράτησε μισά ...

Νέος καινούριος έπρεπε να αναλάβει την δουλειά. Πώς να μπορέσει όμως να φτάσει τόσο μακριά?

Σκέφτηκε να πετάξει με μικρές μπουρμπουληθρούλες, μα δεν μπορούσε. Σκέφτηκε να πηδήξει με ελατήριο ή τραμπολίνο, μα δεν μπορούσε.
Έφτιαξε και σαΐτες όμορφες και μπάλες εναέριες. Χρησιμοποίησε πολύχρωμους χαρταετούς και κάλεσε πουλιά για να τον ανεβάσουνε ψηλά. Τίποτα όμως δεν κατάφερε με όλα αυτά!

Εκεί που κλαίγανε πικρά και την απογοήτευση καλέσανε για συντροφιά, ιδέα τους ήρθε τολμηρή! Να φτιάξουν σκάλα πολύχρωμη και δυνατή. Και ένα ένα το σκαλί να ανεβάσουνε τον Φεγγαροσκεπαστή, να φτάσει το φεγγάρι και στην αγκαλιά του να το πάρει.
Και όλα αυτά θα τα κάνανε μαζί…

Με το Μπαμπινιώτη υπουργό, θα μάθω απ' έξω όλο το λεξικό!

του Clown

Η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που αντιμετωπίζει πλήρη αποδοχή από τους πολίτες, έκανε ένα μινι ανασχηματισμό και στη θέση της Άννας Διαμαντοπούλου πέρασε ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης. Με αυτή της την κίνηση, η ετοιμόροπη κυβέρνηση, στερεί ένα καλύτερο μέλλον από τη νεολαία της χώρας μας. Η Διαμαντοπούλου ήταν ότι καλύτερο είχε να επιδείξει η το γυναικείο φύλλο παγκοσμίως και πάνω που ήταν έτοιμη να πραγματοποιήσει το σχέδιό της, μας την παίρνουν.

Τουλάχιστον όμως δε θα φάει μούντζες, γιαούρτια, αυγά, πέτρες και μολότοφ στην παρέλαση. Αντιθέτως, ο αντικαταστάτης της θα φάει αρκετά καλά. Προτείνω να του πετάξουμε τα μπλε τα λεξικά του -τα τεράστια για να μάθει να γράφει μικρότερα άλλη φορά- τα οποία επίσης ταιριάζουν και με την ημέρα, μιας και το μπλε είναι το εθνικό μας χρώμα.

Αν επιζήσει από την παρέλαση, θα πραγματοποιήσει ραγδαίες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Αρχικά, θα απολύσει όλους τους σημερινούς δασκάλους και καθηγητές και στη θέση τους θα προσλάβει αντίστοιχους Αρχαίους Έλληνες. Επίσης, θα καταργηθούν όλα τα μαθήματα πλην των αρχαίων ελληνικών, ενώ κάθε μαθητής θα υποχρεούται να γράφει τουλάχιστον ένα λεξικό το χρόνο -κάθε χρόνο και μεγαλύτερο. Στα σχολεία θα μιλιόνται μόνο τα αρχαία ελληνικά και όποιος ξεχαστεί και πει έστω και μία νεοελληνική λέξη, θα αναγκάζεται να αποστηθίσει ολόκληρο το μπλε λεξικό -αν δεν το έχει πετάξει στην παρέλαση. Οπότε πετάχτε τα όλοι!

Επιπλέον, όλοι οι μαθητές θα αποκαλούνται από 'δω και πέρα με τα βαπτιστικά τους ονόματα. Μάκης, Θέμης, Μήτσος, Τάσος, Δημήτρης, Κώστας κομμένα. Πλέον μόνο Ευστάθιος, Αντώνιος, Ευθύμιος, Προκόπιος κ.λπ. Τέλος, θα καταργηθεί η θετική και η τεχνολογική κατεύθυνση και όλοι θα είναι υποχρεωμένοι να πάνε στη θεωρητική. Όλα τα πανεπιστήμια θα κλείσουν και ανοιχτή θα παραμείνει μόνο η φιλοσοφική, ενώ το μόνο επάγγελμα που θα μπορεί να ακολουθήσει κανείς θα είναι αυτό του φιλολόγου. Μάλιστα, ο μισθός θα αντικατασταθεί από την ευχαρίστηση που αντλεί ο μελετών και ο διδάσκων της ελληνικής γλώσσας.