Ο Κώστας είναι ένα φυσιολογικό 16χρονο αγόρι. Ζει με την οικογένειά του στους Αμπελοκήπους, παίζει μπάσκετ, ετοιμάζεται να δώσει το lower, του αρέσει η Αναστασία εδώ και 1,5 μήνα αλλά ντρέπεται να της το πει, πηγαίνει καμιά φορά σε αγώνες μπάσκετ του Παναθηναικού -του αρέσει ιδιαίτερα ο Μπατίστ- και δεν έχει καμία σχέση με διαδηλώσεις, καταλήψεις κ.λπ.
Μια μέρα καθώς γύριζε από το σχολείο, λίγο πριν το σπίτι, του συνάντησε μία γυναίκα πεσμένη δίπλα από κεντρικό δρόμο και αναίσθητη, με λίγο αίμα να έχει ξεραθεί δίπλα από το κεφάλι της. Την κοίταξε περίεργα, πήγε λίγο από πάνω της για να την παρατηρήσει, αλλα μόλις εκείνη κούνισε το κεφάλι της λίγα εκατοστά ο Κώστας εξαφανίστηκε.
Δεν είχε μάθει να συναναστρέφεται με ανθρώπους εκτός του στενού συγγενικού και φιλικού του κύκλου. Πόσο μάλλον με μία "περιθωρειακή" γυναίκα που κειττόταν στη μέση του πεζοδρομίου τραυματισμένη και εξαθλιωμένη. Μη έχοντας δει από κοντά αντίστοιχες καταστάσεις στο παρελθόν , σκεφτόταν την τραυματισμένη γυναίκα συνεχώς μέχρι να φτάσει σπίτι του και να το πει στη μητέρα του.
Της περιέγραψε τη γυναίκα και της είπε και τα όσα σκέφτηκε αναφορικά με αυτήν. Έδωσε, μάλιστα, ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι κανείς δε στάθηκε να τη βοηθήσει. Όλοι περνούσαν και την κοίταζαν απλώς. Ήταν πολύ εκνευρισμένος με αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου