Σε βλέπω κάθε νύχτα να παριστάνεις τον αντάρτη
και να παίζεις θέατρο έχοντας μαζί τα ξωτικά
μα δεν είναι το προφίλ που κάνει τον επαναστάτη
κι ούτε στη γιομάτη τσέπη σου
μπορείς να χτίσεις τα θεμέλια αυτά.
Και μοιάζεις με το άχαρο στη γυάλα του ψαράκι
κι όλο αγοράζεις και πουλάς ιδανικά
και κάθε τόσο αγκομαχάς μες τη δική σου γυάλα
και ξεψυχάς σαν το ξέμπαρκο ψάρι στη γήινη αμμουδιά.
Φαίνεσαι παρθένα σκέψη που απλώς απατηλή
μια γαμημένη ρητορεία απ'της άγνοιας την ορμή.
Αιωρείσαι απ'την κλωστή μιας ουτοπίας
κι είσαι το τηλεκατευθυνόμενο της εξουσίας.
Σιγόβρασμα ονείρου,Χρήστος Νεδελκόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου