Διακοπές?!

της Στελλίνας-Σεμπάστιαν

Διακοπές. Άλλοι τις περιμένουν πως και πως. Να φύγουν από το σπίτι τους, να δραπετεύσουν από την καθημερινότητά τους. Να ξοδέψουν τουλάχιστον δυο μέρες από τη ζωή τους κάνοντας ΌΤΙ θέλουν.

Κάποιοι κάνουν βόλτες από το πρωί μέχρι το βράδυ και μόνο όταν κουραστούν ή δεν έχουν πλέον όρεξη γυρνάνε σπίτι για να χαλαρώσουν. Άλλοι κοιμούνται μέχρι το απόγευμα, ξυπνάνε τρώνε κάτι και ύστερα βγαίνουν να ξεφαντώσουν στα club-άκια. Άλλοι αράζουν στην παραλία μέχρι το δέρμα τους να πάρει χρώμα τύπου σοκολάτα υγείας. Άλλοι κάθονται σε μια καρεκλίτσα στο μπαλκόνι τους με τα πόδια ψηλά και το laptop αγκαλιά και δεν βαριούνται ούτε στιγμή. Ή βαριούνται, απλά όχι τόσο πολύ όσο να σηκωθούν να βγουν από το σπιτάκι τους να κάνουν καμιά βόλτα ή καμιά βουτιά.

Άλλοι όπως εγώ επιθυμούν κάτι ενδιάμεσο, όπως να σηκωθούν από το κρεβάτι τους μια καλή ώρα. Ούτε μεσημέρι(που θα έχουν χάσει όλο τους το πρωινό), ούτε χαράματα. Αλλά, συγνώμη, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό όταν ο οργανισμός σου χρειάζεται ύπνο περισσότερο από αυτόν που νομίζει ο πατέρας σου και σε ξυπνάει την ώρα που αυτός θεωρεί σωστή.

Και για ποιο λόγο; Για να ακολουθήσεις το πρόγραμμα που πάλι ΕΚΕΙΝΟΣ θεωρεί σωστό.  Όπως το να φας πρωινό κατευθείαν μόλις έχεις ανοίξει το μάτι σου (που εγώ αυτό το θεωρώ αδύνατο, διότι θέλω τουλάχιστον ένα τέταρτο να κάθομαι απλά στον καναπέ συνηθίζοντας την ιδέα ότι ξύπνησα). Έπειτα να πας για μπάνιο στην παραλία που εκείνος θεωρεί σωστή και μετά να σηκωθείς να γυρίσεις σπίτι μόνο όταν ΕΚΕΙΝΟΣ βαρεθεί.

Προφανώς το βραδύ αν βγω και αργήσω λίγο λέει πως καλύτερα να έμενα και καμιά μέρα μέσα να ασχοληθώ με τη μικρή μου ξαδέρφη. Κι άλλες φορές που αποφασίζω να κάτσω μέσα για να του κάνω το χατίρι (αλλά στην ουσία βαριέμαι να βγω) σου λέει ότι τώρα που είναι καλοκαίρι πρέπει να βγαίνεις και έξω, να βλέπεις κόσμο και όχι να μένεις κλεισμένη σε τέσσερις τοίχους.

Δεν τους ευχαριστεί τίποτα. Εγώ ξέρω ότι στις διακοπές σου, ακόμα και με γονείς, επιβάλλεται να χαλαρώνεις, να ξυπνάς ότι ώρα σου κάνει κέφι, αλλά να περνάς και λίγο χρόνο με την οικογένειά σου. Δυστυχώς, οι δικοί μου δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Πράγμα που σημαίνει ότι είμαι συνεχώς στην τσίτα! Αχ, αχ, υπομονή! Ελπίζω εσείς να είστε σε καλύτερη κατάσταση..